Gitmeyi bilmeyen, kalmayı da kirletir…
Siyaset, bir dağa tırmanmak gibidir. Zirveye ulaşmak kolay değildir; alın teri, sabır ve bedel ister. Ama zirveye çıkıldığında görülür ki: Üstünde merdiven yoktur. Daha yükseğe çıkmaya kalkan, aslında kendi hırsının boşluğuna tırmanır.
Makamın zirvesinden sonra hâlâ tırmanmaya çalışan, gökte asansör arayan kişiye benzer. O asansör yoktur. Bekleyen yalnızca kendi hayaliyle oyalanır.
Her iktidar, zirveyi aştığında iki yolun ortasındadır: Ya halkın hafızasında ölümsüzleşir ya da tarihin karanlık sayfalarına gömülür. Başka bir yol yoktur.
Tarih boyunca farklı coğrafyalarda aynı yanılgı tekrarlandı. Irak’ta, Libya’da, Romanya’da iktidarlar kendilerini sonsuz sandı. Zirvenin üstünde yeni bir merdiven kurabileceklerini düşündüler. Ama buldukları şey yeni bir yükseliş değil, çöküşün uçurumuydu. Sonsuz iktidar hayali, kendi inşa ettikleri kulelerin altında kaldı.
Siyasette uzun süre zirvede kalan, oksijensiz kalmış dağcıya benzer. Gerçeği göremez, yönünü kaybeder, kendi hayaliyle bayılır. Koltuğunu korumak için göğe merdiven kurmaya kalkar; ama kurduğu her basamak kendi çöküşünün taşına dönüşür.
Bugün de aynı yanılgı devam ediyor. Halkın seçtiği irade, masa başında kurulmuş yapılarla gölgeleniyor; partilerin iradesi dışarıdan yönlendiriliyor, yerel yönetimlerin eli bağlanıyor. Adalet terazisi, aynı davranışı birine ödül, diğerine ceza diye tartıyorsa, orada hukuk değil, güç konuşuyordur. Bu durum yalnızca muhalefeti değil, bir ülkenin bütün denge sistemini çökertiyor. Muhalefeti yok saymak, devleti tek ayağa mahkûm etmektir. Tek ayak üstünde duran her yapı, en küçük sarsıntıda devrilmeye yazgılıdır.
Asıl yenilgi, gidişi reddetmektir. Onurla inen lider, halkın hafızasında kalır. Zirveye tutunmak için göğe merdiven kurmaya çalışan ise tarihin alay konusu olur.
Zirvenin üstünde merdiven yoktur. O yolu zorlayanların kaderi, halkın vicdanında hüküm giymektir. Göğe çıkmaya çalışan her iktidar, eninde sonunda tarihin uçurumunda kaybolur.
Çetin Ay – BWA Başkanı
